#ควานลินจะบ้า SPECIAL ( ◠‿◠ )
ไม่มีอะไรอยากให้เขาแซ่บกันนนนน
ไปอ่านในจอยก่อนเน้อ
ส่วนในนี้จะแวะมาแซ่บไม่แซ่บก็แร้วแต่เจ้า
ตื่อ ดึ๊ง!
ตื่อ ดึ๊ง!
เสียงโทรศัพท์แจ้งเตือนว่ามีข้อความเข้าทำให้จีฮุนหลุดจากภวังค์ ตอนแรกที่แฟนหนุ่มตั้งแต่สมัยมอปลายส่งมาว่าไม่อะเพื่อปฏิเสธเขา ก็กะเอาไว้ว่าจะไปตอบหลังจากอาบน้ำเสร็จ แต่เพราะข้อความที่โชว์บนหน้าจอทำให้ต้องขมวดคิ้ว สะบัดน้ำออกจากมือแล้วยกโทรศัพท์ขึ้นมาแสกนหน้า
ควานลินกำลังขอเขาไปกินเหล้ากับเพื่อน อีกแล้วสินะ อันที่จริงก็เข้าใจ พวกวิศวะน่ะกินเหล้าเป็นน้ำเลย เป็นน้ำจริงๆ ดูอย่างพ่อไคสิ รายนั้นก็คอแข็งยิ่งกว่าเพชรอีก บางทีเขาก็หงุดงิดเหมือนกันนั่นแหละที่ชอบออกไปเที่ยวดึกๆดื่นๆ แต่ควานลินก็ยังเสมอต้นเสมอปลายกับเขามาตลอด เวลาจะไปก็มาขอทุกครั้ง จีฮุนก็เลยไม่รู้ว่าเริ่มเบื่อ เหนื่อยจะพูด หรืออะไร
เขาถามกลับไปว่าอีกฝ่ายจะไปวันนี้เหรอ คำตอบที่ตอบกลับมาคือควานลินมาตะล่อมขอเขาล่วงหน้าว่าอาจจะเป็นพรุ่งนี้ที่เป็นวันอาทิตย์และดูเหมือนพวกแกงค์มอปลายห้องหกจะว่างกันหมดเพราะไม่มีเรียนวันจันทร์
ใบหน้าหวานงอง้ำขึ้นมาเล็กน้อย เเตะน้ำที่วนรอบตัวไปมาเล่นเพื่อให้หายหงุดหงิด พอถามเรื่องเวลากลับไปก็ได้ความว่าเป็นสามทุ่มพรุ่งนี้ และคงจะกลับดึก จีฮุนท่ีแกล้งบอกว่าจะไปหาก็เริ่มมองบนอีกครั้ง
มันก็ไม่ได้หงุดหงิดขนาดนั้นหรอก เขาแค่อยากให้ควานลินเพลาๆลงหน่อย ตับแข็งตั้งแต่เด็กแล้วจะหนาวเถอะ
ฟึบ!
ฝ่ามือเล็กกดถ่ายภาพเรียวขาใต้ฟองสบู่ส่งกลับไปให้อีกฝ่าย ควานลินกดอ่านสักพัก แต่ก็ไม่ได้ตอบอะไร พอเห็นแบบนั้นเขาก็ส่งไปอีกรูป พร้อมคำบอกคิดถึงที่อีกฝ่ายก็อ่านอย่างรวดเร็วเช่นกัน
ฟึบ!
และรูปสุดท้ายที่ซูมผิวขาวๆเต็มที่ ฟองสบู่เริ่มจางหายไปจากอ่างแล้วเพราะจีฮุนคนมันเล่นเมื่อครู่ เขายิ้มบางอยู่ในใจทันทีเมื่อแฟนหนุ่มตอบกลับมาด้วยคำว่าแปปนะครับ ดูท่าว่าคงจะไปตกลงกับเพื่อนๆนั่นแหละ ก็แล้วแต่ควานลินจะตัดสินใจแล้วกัน เพราะเขาเองก็ไม่ได้มีส่วนได้ส่วนเสียกับการเป็นตับแข็งหรอก
ฟึบ!
คลิปวีดีโอเย้ายวนอารมณ์ถูกกดส่งไปจนอีกฝ่ายอ่าน มันกินเวลาประมาณสิบห้าวินาทีเท่านั้น แต่ควานลินกลับกดอ่านนานถึงสองนาที
คงไม่ต้องเดาเลยว่าอ่านหรือทำอะไรอยู่ ก็มันคือคลิปที่จีฮุนแยกขาออกแล้วสอดมือไปปิดส่วนน่ารักเอาไว้ โกยฟองสบู่มาตีเล่นพร้อมเสียงหัวเราะคิกคักหวานๆ
ครืด ครืดด
รอไม่นานนักปลายทางก็โทรไลน์เข้ามา เขากดตัดสายทันทีเพราะเชื่อว่าควานลินคงจะขอเปิดกล้องอีกแน่ จีฮุนฉลาดพอที่จะทันเกมพวกนั้นนะ
เราคุยกันในแชทจนจบบทสนทนา และเป็นอันว่าวันนี้ลูกชายพ่อไคก็ต้องแห้วไป ป่านนี้คงจะวิ่งแจ้นเข้าห้องน้ำไปแล้วล่ะ
ก็ถือว่าได้ผลแฮะ
วันจันทร์
20:58 น.
“เป็นไรอะเธอ” เสียงหวานลากยาวพลางจิ้มแก้มคนที่กำลังนอนเล่นเกมด้วยแม็คบุ๊กอยู่บนเตียง จีฮุนเดินไปเดินมาเพื่อจัดของในห้องรกๆให้ควานลินจนเสร็จแล้วก็ไม่มีอะไรทำ พอได้จังหวะเลยหันไปกวนแฟนแทน ขนาดเมื่อกี้แอบถ่ายรูปอัพไอจีคนแถวนี้ยังไม่สนใจกันเลย “งอนอ๋อ”
คนตัวเล็กคลานขึ้นไปนั่งบนหลังแกร่ง ควานลินเหลือบตามามองครู่เดียวเท่านั้นแล้วก็หันกลับไปเล่นเกมต่อโดยไม่สนใจกัน จีฮุนตัดสินใจนอนทับลงไปบนอีกฝ่ายทั้งตัว แต่ขาของเขาก็ยังยาวไม่เท่าขาควานลินอยู่ดี
“อยากไปกินเหล้าหรอ” จีฮุนเกยคางบนไหล่กว้าง เป่าลมใส่ใบหูขาวแล้วหัวเราะอยู่กับตัวเองที่เห็นมันแดง “ออกไปก็ได้นะเธอ เราไม่ว่าอะไรหรอก”
“…” ควานลินยังคงเงียบ กลีบปากอสบอิ่มเลยกดจูบที่ซอกคออีกฝ่ายเบาๆเพื่อง้อ “อะไร ไม่ต้องมาทำเป็นง้อเลยครับ”
เสียงทุ้มที่เก็บเอาไว้นานถูกพ่นออกมาจนได้ จีฮุนขยับตัวทีละนิดจนตกลงมาอยู่ข้างกายอีกฝ่าย นอนหงายลงบนเตียงเพื่อช้อนตามองสันกรามคมที่เหมือนจะตัดกระดาษขาดเป็นเสี้ยวๆ
“ควานลิน~” ดวงตาคมหลุบมองตามมือตัวเองที่ถูกคนตัวเล็กดึงมาวางแหมะบนตัว “อยากกินเหล้าหรอ”
“อยากไปหาเพื่อน แต่เมียอ่อย”
“เธอกินเหล้าเยอะอะ เราเป็นห่วง” จีฮุนยิ้มหวานสู้
“ครับๆ รู้แล้วครับ”
“อยากมากเปล่า” จีฮุนถามเสียงใส ลากมือหยาบๆต่ำลงไปเรื่อยๆ “กินเราแทนก็ได้นะ”
“พูดงี้รู้ปะครับว่าจะโดนอะไร”
“รู้ดิ”
จีฮุนร้องโอดโอยทันทีเมื่อโดนอีกคนคร่อมทับแล้วล็อกขาสองข้างไว้ด้วยเข่าแหลมๆ เขาบึนปากช้อนตามองควานลินแบบงอนๆก่อนจะโดนบดเบียดริมฝีปากเข้าใส่อย่างแรง ดูเหมือนควานลินคงจะโมโหเขามาก เพราะเผลอแปปเดียวก็เอาฟันเจาะปากสอดลิ้นเข้ามาได้แล้ว
เนี่ย...ตั้งแต่ขึ้นมหา’ลัยก็กลายเป็นคนแบบนี้ ขึ้นง่าย มือไว ใจเร็ว เอวดุ ไม่ใช่ว่าไม่เข้าใจหรอกนะ มันเหมือนเป็นวัยอยากรู้อยากลอง เพิ่งได้ออกห่างจากพ่อแม่ แต่จีฮุนก็เขินเป็นเหมือนกันไม่รู้หรือไง
“อื้ออ” เสียงครางหวานหลุดออกมาอีกแล้วเมื่อลิ้นอุ่นตวัดไปทั่วโพรงปาก มือสากลากลูบไล้ไปทั่วร่างกายจนเส้นขนสีอ่อนลุกชัน จีฮุนพยายามดันไหล่อีกคนออกเมื่อรู้สึกเหมือนจะขาดลมหายใจ แต่ควานลินก็ยอมผละไปแค่ไม่ถึงห้าวินาทีแล้วก็ลงมาฟัดปากเขาใหม่อีก
พอมันบวมเจ่อได้ใจเจ้าตัวแล้วก็เลยลากต่ำลงไปที่ซอกคอ ใช้สันจมูกที่โด่งมากขึ้นทุกวันลากไล้หอมจนดังฟอดไปทั่ว สลับกับการขบเม้มทำรอยแดงจางที่จีฮุนห้ามแล้วห้ามอีกแต่ก็ไม่เคยห้ามได้
สงสัยอาทิตย์นี้คงกลับบ้านไม่ได้อีกแล้วแน่ๆ
“จมูกโด่งจัง” ว่าที่คุณหมอฟันเอ่ยเบาๆพลางกอดรอบคอคนตัวสูงไว้
“ได้แม่มา” ควานลินตอบแค่นั้นก็ดันชายเสื้อเขาขึ้นทันที เราทั้งสองคนยังอยู่ในชุดนักศึกษาอยู่เลย และดูเหมือนคนใจร้อนจะขี้เกียจถอดเสื้อเขาออกเลยถกมันล่กๆแบบไม่ได้ใส่ใจ
“ได้อะไรมาจากพ่อบ้างอะ”
จีฮุนแอ่นกายเมื่อกลีบปากบางและลิ้นร้อนแตะลงบนลำตัว มันไล่จูบย้อนขึ้นมาเรื่อยๆจนถึงยอดอกสีอ่อนสองข้าง ตวัดเลียวนไปจนทั่วเล่นเอาเผลอจิกเส้นผมสีน้ำตาลเข้มที่สะบัดไปมาอยู่ตรงหน้าไม่รู้ตัว
“เอวมั้ง”
“บ้า”
“บ้าไม่บ้าต้องถามแม่”
ควานลินยิ้มมุมปากแล้วซุกลงไปฟัดร่างกายเขาทันที ให้ตายสิ จีฮุนไม่เคยทนได้เลยกับรอยยิ้มแบบนี้ เมื่อสมัยมอปลายก็เคยเห็นแล้วนะ แต่มันไม่ฮอตปรอทแตกเบอร์นี้นี่
ไม่เห็นจะเข้าใจเลย ทำไมควานลินถึงได้โตเร็วขนาดนี้ นี่มันผ่านมาไม่นานเองนะ แต่ดูสิ ไหล่ก็กว้างขึ้น กล้ามก็หนาขึ้น ตัวก็สูงขึ้น หน้าก็หล่อขึ้น แถมดุขึ้นทุกวันๆเลย ส่วนเขาน่ะไม่สูงแล้ว หยุดการเจริญเติบโตไว้ตั้งแต่มอปลาย ออกแก้มออกก้นอย่างเดียวเลยตอนนี้
แต่ดูเหมือนจะเป็นการเจริญเติบโตที่ควานลินพอใจไม่น้อยเลยแฮะ
“นี่ อื้อ” มือหนาลากต่ำลงไปถึงเป้ากางเกง จีฮุนหุบขาแน่นเพราะความอายจนอีกคนต้องผลักเพื่อแยกออกย่างแรง ควานลินใช้เวลาไม่นานในการถอดกางเกงแสล็กถูกระเบียบออกไป เหลือไว้เพียงชั้นในสีขาวสะอาดที่มีอะไรบางอย่างด้านในตื่นตัววางเป็นเเนวเฉียงอยู่ “อย...อย่ามอง”
“เธอน่ารักอะ”
ตื่อ ดึ๊ง!
ตื่อ ดึ๊ง!
เราสองคนหันไปมองโทรศัพท์สองเครื่องที่ถูกวางทิ้งโดยอัตโนมัติ เสียงรัวไลน์ดังขึ้นมาไม่หยุดจนควานลินต้องส่งเสียงจิ๊จ๊ะอย่างหงุดหงิด อีกคนถอดเสื้อออกแล้วโยนทิ้งไปข้างเตียง คร่อมทับลงมาอีกก่อนล้วงมือเข้าไปทางแผ่นหลังเพื่อบีบสะโพกกลมๆอย่างดิบเถื่อน
“อย่าบีบแรงสิ ก้นเราช้ำหมดแล้ว”
“เดี๋ยวได้ช้ำทั้งตัวอะครับ”
“เบาๆไม่ได้เหรอ” จีฮุนร้องขอเสียงหวาน เม้มริมฝีปากเมื่อโดนแกล้งสอดนิ้วเข้ามาที่ช่องทางแล้วชักออก “นี่ อ้ะ อย อย่าทำแบบนี้ มันเสียว”
“เมื่อก่อนก็แค่น่ารัก ทำไมเดี๋ยวนี้น่าเอาด้วยอะครับ”
“อ๊ะ อ้ะ” จีฮุนสะดุ้งเมื่อก้านนิ้วกลางสอดเข้ามาทีเดียวจนสุด เรียวขาสองข้างแยกออกกว้างพร้อมร่างกายที่งอเป็นกุ้งเมื่อควานลินชักนิ้วเข้าออกกดบี้จุดรวมความรู้สึก “อ๊า อ้ะ ดะ เดี๋ยว อื้อ”
อีกนิ้วถูกส่งเข้ามาอย่างไม่ปราณี และเพราะมันมีชั้นในที่ยังรัดแน่นอยู่ทำให้เมื่อมือใหญ่ๆของควานลินรั้งด้านหลังเอาไว้ ด้านหน้าเลยรัดส่วนอ่อนไหวสีอ่อนจนแน่น น้ำใสปริ่มออกมาโดยไม่รู้ตัว จีฮุนก้มมองความอึดอัดที่ส่วนกลางของตัวเอง ก่อนนอนราบลงเชิดหน้าร้องคลางจิกบ่าอีกคนแน่น
“โอ้ย อื้อ! คะ ควานลิน”
“ครับๆ อยู่นี่”
อีกคนหอมแก้มเขาฟอดใหญ่ ถอดนิ้วออกจากช่องทางแล้วดึงชั้นในลงไปจนเกี่ยวไว้ที่ปลายเท้าซ้าย จีฮุนมองต่ำลงไปทั้งน้ำตาคลอเบ้า เลื่อนมือไปปิดส่วนนั้นเอาไว้แล้วหันหน้าหนีภาพที่มือขาวๆเห็นเส้นเลือดปูดของควานลินกำลังปลดซิปตะขอกางเกงออก สิ่งที่ผงาดออกมายังคงทำให้เขาหน้าร้อนได้ทุกครั้งที่เห็น ควานลินยิ้มบางเมื่อปลดเปลื้องอาภรณ์ทุกชิ้นออกจนหมด อีกฝ่ายมุดหน้าลงไปท่ีหว่างขาของเขาจนจีฮุนต้องดันตัวเองหนี
“นี่…อย่าเลีย” เขาบีบก้นเข้าหากันทันทีเมื่อลิ้นอุ่นแตะลงมา ควานลินลากยาวตั้งแต่ก้อนกลมสองก้อนลงไปถึงกระดูกก้นกบ วกกลับมาแยงเข้ารูสีอ่อนที่ถูกเนื้อขาวๆปิดบังอยู่จนต้องแหวกออก “ยะ...บอก อื้อ ว่าอย่า อ๊า”
จีฮุนสะดุ้งเมื่อส่วนหน้าถูกอีกฝ่ายดึงไปกอบกุมไว้ จังหวะการชักนำที่รวดเร็วและรุนแรงพร้อมการถูกโลมเลียที่ด้านหลังทำให้เขาแทบจะบ้า จิกปลายเท้าลงกับเตียงแนนพร้อมร้องครางและหอบหายใจอย่างแรง มันเสียวสุดๆเลย มันปวดมวนในท้องน้อยไปหมด มือสองข้างก็เกร็งจนเหมือนกล้ามเน้อจะล้า
“อ๊ะ อ้ะ มะ ไม่ไหว พอนะ” จีฮุนที่โดนทั้งนิ้วทั้งมือกระตุกตัวเองเบาๆ เขาเกือบจะเสร็จอยู่แล้วถ้าควานลินไม่ละมือออกไปก่อน ตอนนี้ก็เลยได้แต่นอนแยกขาหอบหายใจมองคนตัวสูงที่รูดรั้งท่อนเนื้อขนาดใหญ่พร้อมย่อตัวแล้วจ่อมันเข้ามาที่ช่องทาง “เจ็บอะ”
“ยังไม่หายอีกเหรอ”
“อื้อ”
“สงสัยต้องวันละหลายๆรอบแล้วมั้ง”
พรวด!
ควานลินกดแทงเข้ามาทีเดียวจนสุด จีฮุนเกร็งช่องทางตอดรัดสิ่งแปลกปลอมแน่นจนไม่เหลือพื้นที่ว่าง ส่งผลให้คนคุมเกมด้านบนส่งเสียงซี้ดซ้าดพลางขย้ำเนื้อนุ่มนิ่มที่ต้นขาเพื่อระบายอารมณ์
“ซี้ดด รัดจังอะเธอ”
“อื้อ อาาา...” จีฮุนกระตุกสุดตัว ควานลินยังไม่ทันขยับเขาก็เสร็จจนน้ำสีขาวๆพุ่งออกมาที่ส่วนปลายแล้ว มันเหนียวเหนอะบนหนาท้องบางและก็ยังน่าอายมากๆด้วย
“ขี้โกง” เอวสอบถอนสะโพกออกไป ก่อนดันเข้ามาสุดแรงจนเกิดเสียงดังตับ ร่างเล็กที่นอนแบ็บอยู่กับที่ถึงกับสั่นคลอน ปลายเท้าที่ชี้ไปทางหัวเตียงสะเปะสะปะไปทั่วจนควานลินต้องยกขึ้นไปเกี่ยวข้อพับแขนไว้ “ดีกว่าเหล้าอีกมั้งเธออะ ซี้ดด”
“อื้อ ฮือ เสียวๆๆๆ ไม่เอาแล้ว” จีฮุนร้องลั่นเสียงเล็กเสียงน้อยเหมือนลูกแมวโดนรังแก เขาตัวสั่นพั่บๆตามแรงกระแทกที่ค่อยๆเพิ่มขึ้น ควานลินยังคงครางต่ำในลำคอเมื่อถูกช่องทางอุ่นๆรัดแน่นมากๆเข้า “โอ้ย อื้อ เธอ แรงๆ”
“ไหน อ่า บอกไม่เอาไง”
“อื้อ ระ รัวให้หน่อย” จีฮุนร้องขอเองอีกแล้ว เขาจิกทึ้งผ้าปูแน่น แอ่นสะโพกเพื่อให้ส่วนปลายมนแข็งๆด้านในบี้เข้ากับจุดกระสันต์ทุกๆการสอดใส่ ควานลินส่งเอวเข้ามาอย่างแรง ดันขาเขาให้เข่าชิดอกก่อนก้มหน้าก้มตาอัดกระแทกพร้อมเสียงสูดปาก
“จะแตกยัง”
“อะ อีกนิด อ๊ะ อ๊าาา!!” คนตัวเล็กสะบัดหน้าไปมาทันที ถึงกับต้องเอาผ้านวมมาปิดหน้าเมื่อเผลอปล่อยออกมาอีกรอบ คราวนี้มันเสียดช่องทางมากกว่าเดิมอีก ยิ่งควานลินดึงมันออกไปก็รู้สึกได้เลยว่ามันยังร้อนๆ ขมิบรออะไรมาใส่อยู่ “แฮ่ก...เธออะ อย่ากลั้นดิ”
“ไม่ได้กลั้น” ควานลินตอบพร้อมยิ้มขำ จีฮุนพลิกตัวนอนตะแคงข้างเพราะอายที่ต้องโชว์รูกลวงๆสีแดงแจ๋ เขาร้องงุ้งงิ้งอยู่กับผ้าห่มเมื่อโดนยกขาขึ้นชี้ฟ้าข้างหนึ่งก่อนจะถูกดันส่วนนั้นเข้ามาในโพรงอุ่นอย่างแรง ส่นปลายหยักครูดเข้ามากระทุ้งที่ด้านในจนหัวใจปั่นป่วนไปหมด ฝ่ามือหยาบกร้านตามแบบฉบับลูกชายคนโตของบ้านบีบเข้ามาที่เนื้อนุ่มนิ่มของสะโพก สั่นมันเล่นบ้างบางทีก่อนฟาดลงมาเบาๆเพราะมันเขี้ยว “อย่าเกร็งดิเธอ มันเสียว อ่า...”
“เธอ อื้อ อ้ะ มัน ลึก โอ้ยๆ ไม่เอาตรงนั้น”
“ตรงไหน? ตรงนี้?”
ตับ!
“อ๊า!” จีฮุนสะดุ้งตัวโยน เผลอสะบัดขาตัวเองหลุดจากการจับไว้ของอีกคนจนมันตกลงมากลายเป็นนอนตะแคงง่อยๆบนเตียง ควานลินหัวเราะเบาๆแล้วจับเขานอนคว่ำทั้งที่ช่องทางยังถูกเสียบความแข็งขืนคาเอาไว้ พอหมุนควงทีนึงเนื้อแดงๆก็เลยโผล่ออกมาให้เห็นบางส่วน “เธอ...ไม่เอาแบบนี้ มันเสียว”
“ก็เห็นเธอเสียวทุกท่าอะ” ควานลินยกสะโพกเขาขึ้นด้วยสองมือ บีบขยำพลางแบะออกเพื่อให้เห็นภาพช่องทางกำลังกลืนกินแท่งร้อนเข้าไปช้าๆ ก่อนจะเพิ่มความเร็วจนได้ยินเสียงของเตียงสั่นระงม “อ่า..ซี้ด ดีว่ะ เข้าใจแล้วทำไมผู้ใหญ่แม่งชอบกันจัง”
“อื้อ! อ๊ะ อ้ะ แฮ่ก พราก...อ้ะ ผู้เยาว์”
“จังหวะนี้ อืมม ใครสนก็บ้าแล้วครับ” ควานลินรัวสะโพกอย่างแรง จับเอวเขาเอาไว้แล้วรั้งเข้าหาตัวจนส่วนปลายบี้กับอวัยวะภายใน ส่งกระแสประสาทความเสียวขึ้นไปจนร่างสูงต้องเม้มริมฝีปาก จีฮุนฟิตยังไงก็ยังฟิตอย่างนั้นในสายตาคนกระทำ และแน่นอนว่าคนตัวเล็กก็กำลังอัดหน้ากรี๊ดใส่หมอนเพราะความใหญ่โตคับแน่นที่เพิ่มขึ้น ก่อนจะมีน้ำอุ่นๆฉีดเข้ามาในโพรงสวาท “ซี้ดดดด” หนุ่มวิศวะกำสะโพกขาวแน่นจนขึ้นเป็นรอยแดง ควงเอวปล่อยให้ความใหญ่โตกระตุกหงึกๆในร่างกายแฟนหน้าหวาน เมื่อปลดปล่อยออกมาจนหมดเอวสอบก็เริ่มขยับต่อทันทีโดยไม่รอให้คนตัวเล็กพร้อม
“นี่…อะ อ้า พอแล้วๆ” จีฮุนร้องลั่น บิดตัวไปมาแล้วเหล่มองผู้ชายหน้านิ่งที่ยังกัดปากขยับเอวอยู่ “เธอ...เดี๋ยวๆ อื้อ ปวดฉี่”
“อั้นไว้” เสียวมาก มันเสียวมากเพราะเขาปวดฉี่ จีฮุนกลั้นสุดแรงเกิดแต่พอยิ่งกลั้นกล้ามเนื้อเชิงกรานก็ยิ่งทำงาน กลายเป็นเขาไปขมิบตอดรัดควานลินจนหมอนั่นยิ่งรัวเอวใส่เข้ามาอีก
“เธอ อ้ะ ควานลิน อ้ะ ลิน มะ ไม่ไหวแล้ว”
“แปปครับ จะแตกแล้ว ซี้ด” ควานลินรัวสะโพกอีก ดันตัวจีฮุนลงไปนอนราบบนเตียง ทาบตัวรัวเอวเข้ามาอย่างแรงจนน้ำสีเหลืองใสซึมออกมาที่ส่วนปลายคนตัวเล็ก จีฮุนกัดปากกลั้นสุดแรงเกิด ผู้ชายน่ะไม่ว่าจะปลดปล่อยหรือปัสสาวะมันก็ท่อเดียวกันนะ แล้วมากระทุ้งย้ำๆแบบนี้กระเพาะปัสสาวะมันก็อยู่ถัดจากช่องทางเนี่ย ไม่รู้หรือไงว่ามันปวดฉี่จริงๆ !
“เธอ อื้อ ปวด...อ้ะ สะ เสียว โอ้ย” จีฮุนสะบัดตัวไปมาเมื่อความกระสันครอบงำอีกแล้ว ขาสองข้างแหกเกร็งชนิดที่ว่าดูไม่ได้เขาสับสนไปหมดว่าตอนนี้มันรู้สึกอะไรกันแน่
ไม่ไหวแล้ว
ควานลินดุมาก เอาดุเกินไปแล้ว
คิดไม่ผิดเลยที่อ่อยมาตั้งแต่มอปลาย
ในใจบางส่วนก็อยากให้ควานลินจับแหกขากระแทกเข้ามาแรงๆให้สมกับที่แอบชอบมาหลายปี กระทำด้วยความดิบเถื่อนหยาบโลนให้เต็มที่ ฟาดก้นเขาแรงๆเพื่อให้จีฮุนจำเสียทีว่าตัวเองน่ะขี้อ่อย แต่อีกใจก็อยากให้พอได้แล้ว ร่างกายเขาจะไม่ไหวแล้ว มันสั่นและเเดงเถือกไปหมด แถมยังร้อนผ่าวไปทั่วทั้งใบหน้าและตามจุดชีพจรอีก
“เธอ ตอดมาแรงๆ ซี้ด”
“อ๊า อ้ะ ตะ แตก สะ เสร็จแล้ว” น้ำอุ่นๆไหลเลอะชุ่มไปตามเตียงนอน จีฮุนนอนหอบแฮ่กปล่อยให้อะไรต่ออะไรไหลเลอะไปทั่วต้นขาขาว เขาหมดแรงจนต้องนอนแหกขาปล่อยให้ควานลินน้อยในตัวกระตุกฉีดน้ำเชื้อสีขุ่นเข้ามาให้หมด ก่อนเจ้าของมันจะดึงออกไป
ควานลินใช้มือขยี้รูช่องทางเขาเบาๆ ล้วงนิ้วเข้ามาเพื่อเกลี่ยสิ่งที่ตัวเองปลดปล่อยให้ไหลออกมาที่ร่องสะโพก จีฮุนยันหัวขึ้นเล็กน้อยเพื่อมอง ก่อนจะต้องฟุบลงตามเดิมเพราะหมดแรง
“เลอะเทอะเลย” จีฮุนบ่นอุบ หดขาเข้าหาลำตัวนอนเป็นกุ้งแล้วหันไปมองผู้ชายที่เพื่อนชอบแซ็วเวลาอีกฝ่ายไปหาเขาที่คณะว่า ผัวมึงมาอะ กำลังลงจากเตียงไปหยิบผ้าเช็ดตัวมานุ่ง “นิสัยไม่ดี”
“ลงมาเร็ว จะเปลี่ยนผ้าปู”
“ฮือ” จีฮุนร้องหงิงๆอีกรอบ เขาอายนะที่เผลอปล่อยปัสสาวะเรี่ยราดแบบนี้ แต่ควานลินก็ดูจะไม่สะทกสะท้าน เดินมาแงะเขาจากเตียงจนจีฮุนต้องเดินถ่างขาไปหลบหลังประตูห้องน้ำพร้อมโทรศัพท์ที่คว้ามาได้พอดี
ไม่สนใจแล้ว เปลี่ยนไปคนเดียวเลย เรื่องอะไรมางัดเอาๆแบบนั้นทั้งที่ร้องบอกไปแล้วว่าปวดฉี่เล่า!
จีฮุนถอนหายใจฟึดฟัดด้วยความอาย ปิดประตูห้องน้ำดังปัง ถอดเสื้อที่ยับยู่ยี่วางของทุกอย่างเสร็จก็เดินไปอยู่ใต้ฝักบัว เปิดมันราดใส่ร่างกายที่เต็มไปด้วยรอยแดงจากการแสดงความเป็นเจ้าของ พอได้น้ำเย็นๆก็เลยใจเย็นขึ้นมาหน่อย ถึงแม้มันจะยังร้อนๆที่หน้าเพราะคิดถึงผู้ชายที่กำลังทำอะไรไม่รู้อยู่นอกห้องน้ำก็ตาม
ตื่อ ดึ๊ง
คนตัวขาวละออกจากสายน้ำใต้ฝักบัว ชะเง้อมองไปที่หน้าจอว่ามีใครส่งอะไรมา ก่อนมันจะแสกนหน้าแล้วตัดเข้าหน้าไลน์ที่เปิดค้างไว้
จีฮุนสะบัดน้ำออกจากมือแล้วเอาไปเช็ดผ้า กดตอบควานลินที่ขอเข้ามาอาบน้ำด้วยกลับไป เอาเถอะ อยากจะทำอะไรก็ทำได้เลย มาถึงขนาดนี้แล้วอะ จีฮุนยังมีอะไรให้เสียอีกเหรอ คงไม่มีแล้วแหละ...
“ขี้เขิน”
“ก็เพราะใครเล่า” จีฮุนสะบัดหน้าหนีคนตัวสูงที่มายืนซ้อนหลัง ส่วนอ่อนไหวที่ดับลงไปแล้วถูกที่ร่องสะโพกเขาเบาๆ พร้อมกับจมูกโด่งแหลมที่ฟัดลงมาบนไหล่ “ไม่ต้องมาทำเป็นง้อเลย”
“งั้นออกไปกินเหล้าแปป”
“น่ะ!” จีฮุนค้อนขวับ ทำปากมุ่ยใส่เจ้าของอกแกร่งแล้วหันไปทุบหนึ่งที
“โอ้ย เจ็บนะครับเธอ” ควานลินรวบตัวเขาไว้ในอ้อมกอดเพื่อลดการโดนประทุษร้าย แต่นั่นยิ่งอันตรายเข้าไปใหญ่เลย เพราะอะไรต่อมีอะไรมันแนบชิดสนิทกันจนไม่มีช่องว่างเนี่ย “ใจเย็นดิ”
“ก็เป็นห่วงอะไม่อยากให้ดื่มมาก มันไม่ดี”
“ครับเมีย”
อุก!
“เจ็บ” ควานลินตีหน้าเศร้า กุมท้องตัวเองด้วยมือซ้ายหลังถูกกระทุ้งอย่างแรง แต่มือขวาก็ยังคงกอดเอวเขาไว้แน่นเหมือนเดิม “ฟ้องพ่อแน่”
“ฟ้องเลยยยย” จีฮุนลากเสียงยาวเมื่อได้เปรียวมากกว่า คว้าสบู่มาบีบใส่มือแล้วละเลงบนตัวจนเกิดฟอง “เราก็จะฟ้องแม่เหมือนกัน”
“ว่าโดนเอาทุกคืนเลยอะเหรอ?”
“ควานลิน!!!!”
#ควานลินจะบ้า
END จ้า
กรี๊ดด เขิน ;////;
ตอบลบ